Lal Kelimeler


Bir gölgeyle konuşuyorum günlerdir
isimsiz sessiz bir geceden kalan
suskunlukla örülmüş cümleleriyle
sırtımı yasladığım duvarda büyüyor sesi

aynı soruyu fısıldıyor hep:
"sen hâlâ orada mısın?"
bilmiyorum
belki de ben çoktan gitmişim
ama gölgem kalmış geride
karanlığa tutunarak

zaman burada eğilip bükülüyor
anıların kıyısında çözülen bir düğüm gibi
her gece biraz daha silikleşiyorum
ve o hiç değişmeden bekliyor beni

Bir gölgeyle konuşuyorum günlerdir
belki de sesim, 
kendi kendine yankılanıyordur
belki de ben, çoktan dağılmışımdır
bir rüyanın içinde 
silüetini arayan bir yüz gibi

bir gölgeyle konuşuyorum günlerdir
belki o, benden daha çok ben
ona "ben miyim?" diye sordum
sustu
ama gözlerimin içinden baktı
ve ben, o bakışta
hiç var olmamış biri olarak
kendimi gördüm

şimdi her şey bir çatlaktan sızıyor
gece, sabaha kavuşmadan ölüyor
ben ise,
bir gölgeyle konuşuyorum hâlâ
kim sustu, kim konuştu
bilmiyorum artık
belki de her ses, suskunluktan doğuyordur
ve ben, hâlâ o suskunluğun sessizliğinde kayboluyorum

Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Lal Kelimeler

Resim
📹 Sesim tutuklandı bugün  İçime kaçmaya çalışırken  Suçüstü yapıldı Şahit de yazmadılar beni Söyle(ye)mediklerim için idam sehpası kuruldu Birer birer asıldı kelimelerim Sessiz kaldı aşk  Sessiz kaldı anlam Sessiz kaldı zaman  Sessiz kaldı ölüm.. Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler
Devamı

Lal Kelimeler

Resim
📹 tutunmaya çalıştığım ne varsa un ufak oluyor ellerimin arasında gerçeğin duvarına çarpıyor  hayata dair enstantaneler  gece boyunca bakışlarıma mazhar olan ve flört halinde olduğum tavandan ses çıkmıyor yenik düşüyor geceye anlamını yitiriyor kelimeler söz idamını istiyor can çekişiyor hatıralar isyan ediyor yüzümde emanet duran gülümseme  'zamanın ruhuna' teslim ediyorum  acziyete bulanmış gözyaşımı üzerime giyindiğim iyiyimler cama tutulan nefeste kalıyor yaşamdan bir türlü tahsil edemediğim heyecanım  son bir taş kağıt makas oynundaki şansın ellerinde.. Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler
Devamı

Lal Kelimeler

📹 sessiz bir mesafe de kelimelerim alabildiğine uzun kırgınlığım  bir adım ötede duruyor zaman dokunsam kaçar gibi,  dokunamıyorum.. bir duvar gibi örülmüş suskunluk ne sen geçebiliyorsun, ne ben yıkabiliyorum. sadece bekliyoruz, iki yabancı gibi, aynı geçmişin kıyısında.. gözlerimde asılı kalan cümleler birer birer düşüyor karanlığa, her biri eksik, her biri yarım, tıpkı biz gibi,  tamamlanamadan kalan.. ılık bir rüzgar esiyor içimde senin sesini hatırlatır gibi, ama yok.. yalnızca sessizliğin sesi, yalnızca boşluk.. zihnimden süzülen anılar  solgun bir fotoğraf gibi renksiz, dokunulmaz, uzak.. ve biz, o fotoğrafa bakarken bile göz göze gelemeyen iki siluetiz şimdi. belki de aşk, en çok da sustuğunda yorar insanı.. ve biz sustuk, çok uzun bir vedanın kıyısında..  Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler 
Devamı