Lal Cümleler

📹

Zaman hakem.. 

Yaşlılık ve gençlik ile ilgili söylentiler her yere yayılmıştı. Bu söylentileri ortadan kaldırmak için yaşlılık ve gençlik büyük bir düello için randevulaştı.

Herkes eteğindeki taşı çıkarıp ortaya koyacaktı.

Birbirlerinden hesap soracaklardı..

Her şey bütün çıplaklığıyla bir mekânda cereyan edecekti. İzleyiciler yerini aldı. Her şey hazırdı. Nefesler tutuldu..

Önce gençlik çıktı meydana. Bütün enerjik haliyle. Yerinde duramıyordu. Her yerinden coşku fışkırıyordu.. Kıpır kıpırdı.. 

Sonra yaşlılık çıktı meydana. Bütün ihtişamı ile. Ağır ağır ilerliyordu. Her yerinden tecrübe akıyordu.

Önce gençlik hamlesini yaptı. “kolay" dedi.. "beni bu yaşın ve tecrüben ile yargılaman, etiketlemen.. kolaysa benim penceremden bak hayata.. sonsuz gibi gördüğüm enerjimi bir yere kanalize etmem lazım.. damarlarımda akan kanı hissediyorum ve bu hayatı ıskalamak istemiyorum.. bütün renklere dokunmak istiyorum.. etiketlenmeden bu halim için anlayış bekliyorum..” dedi.

Ve sözü yaşlılık aldı. “hikayenim ben.. hikayenin sonucu.. biraz pişmanlık, biraz tecrübeyim.. deneyimlerim senin için yol gösterici olabilir.. coşkuyla kucakladığın hayatı, senin için daha anlaşılabilir kılmanda yardımcı olabilirim.. doğru, seni etiketlediğim, kınadığım zamanlar oldu.. bunun için pişmanım..” ağır ağır bir ifade ile “zaten hep biraz pişmanlığım ben..” dedi.

O anda hakem olarak tayin edilen Zaman çıktı ortaya. Bir güneş gibi durdu öylece.. Zamanın ortaya çıkması ile birlikte, yaşlılık gençliğe, gençlik yaşlılığa dönüştü sanki.. bir ayna gibi birbirlerini yansıttılar.. aynı yolu birlikte yürüdüklerinin ve bir hikaye varsa ikisinin birlikte bu hikayenin tamamlayıcı öğesi olduklarını düşündüler.. ve ‘zamanın ruhuna’ göre birbirlerini değerlendirmeleri gerektiği konusunda mutabık kaldılar..

Yılmaz Utuş/Lal Cümleler