Lal Cümleler




gece uykusuzluğuna gizlenmiş fısıltılar gibi unutmak istediklerim..ne zaman gözlerimi kapasam, hafifçe dokunuyorlar içimde bir yere.. sessiz ama ısrarlı bir şekilde yokluyorlar beni.. oysa hatırlamam gerekenler, sanki suya yazılmış kelimeler gibi.. ne kadar uzansam, ellerim boş dönüyorum.. 

zihnim bir yangın yeri gibi; unutmam gerekenler küle dönüşmüyor, sadece közde kalmaya ısrar ediyorlar.. hatırlamam gerekenlerse duman olup göğe karışıp kayboluyor.. 

ben her gün, kendi hafızamın mezarlığında, unutamadıklarıma çiçek bırakıp, hatırlayamadıklarıma dua ediyorum..

ve o duanın içinde, hafızam avucumda kayboluyorum..

Yılmaz Utuş/Lal Cümleler

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Lal Kelimeler

Resim
📹 Sesim tutuklandı bugün  İçime kaçmaya çalışırken  Suçüstü yapıldı Şahit de yazmadılar beni Söyle(ye)mediklerim için idam sehpası kuruldu Birer birer asıldı kelimelerim Sessiz kaldı aşk  Sessiz kaldı anlam Sessiz kaldı zaman  Sessiz kaldı ölüm.. Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler
Devamı

Lal Kelimeler

Resim
📹 tutunmaya çalıştığım ne varsa un ufak oluyor ellerimin arasında gerçeğin duvarına çarpıyor  hayata dair enstantaneler  gece boyunca bakışlarıma mazhar olan ve flört halinde olduğum tavandan ses çıkmıyor yenik düşüyor geceye anlamını yitiriyor kelimeler söz idamını istiyor can çekişiyor hatıralar isyan ediyor yüzümde emanet duran gülümseme  'zamanın ruhuna' teslim ediyorum  acziyete bulanmış gözyaşımı üzerime giyindiğim iyiyimler cama tutulan nefeste kalıyor yaşamdan bir türlü tahsil edemediğim heyecanım  son bir taş kağıt makas oynundaki şansın ellerinde.. Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler
Devamı

Lal Kelimeler

📹 sessiz bir mesafe de kelimelerim alabildiğine uzun kırgınlığım  bir adım ötede duruyor zaman dokunsam kaçar gibi,  dokunamıyorum.. bir duvar gibi örülmüş suskunluk ne sen geçebiliyorsun, ne ben yıkabiliyorum. sadece bekliyoruz, iki yabancı gibi, aynı geçmişin kıyısında.. gözlerimde asılı kalan cümleler birer birer düşüyor karanlığa, her biri eksik, her biri yarım, tıpkı biz gibi,  tamamlanamadan kalan.. ılık bir rüzgar esiyor içimde senin sesini hatırlatır gibi, ama yok.. yalnızca sessizliğin sesi, yalnızca boşluk.. zihnimden süzülen anılar  solgun bir fotoğraf gibi renksiz, dokunulmaz, uzak.. ve biz, o fotoğrafa bakarken bile göz göze gelemeyen iki siluetiz şimdi. belki de aşk, en çok da sustuğunda yorar insanı.. ve biz sustuk, çok uzun bir vedanın kıyısında..  Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler 
Devamı