Lal Kelimeler

📹 gece, bir mezar taşı gibi parlıyor penceremde sessizlik, kelimelerin küskün gölgesi artık ne söylesem eksik, ne susarsam fazla zamanı unutmuş duvar saatinde yalnızlık, tik taklarla büyüyor içimde ay ışığı, odamın köşesine sinmiş bir yabancının bakışı gibi ürkek ve tanıdık ellerimden kayıyor eski cümleler bir zamanlar inandığım sessiz dualar gibi ve şimdi  karanlığın da unuttuğu bir yerde zaman bile susuyor ölümle gece arasında..  ✍️Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler

📹 Bir gölgeyle konuşuyorum günlerdir isimsiz sessiz bir geceden kalan suskunlukla örülmüş cümleleriyle sırtımı yasladığım duvarda büyüyor sesi aynı soruyu fısıldıyor hep: "sen hâlâ orada mısın?" bilmiyorum belki de ben çoktan gitmişim ama gölgem kalmış geride karanlığa tutunarak zaman burada eğilip bükülüyor anıların kıyısında çözülen bir düğüm gibi her gece biraz daha silikleşiyorum ve o hiç değişmeden bekliyor beni Bir gölgeyle konuşuyorum günlerdir belki de sesim,  kendi kendine yankılanıyordur belki de ben, çoktan dağılmışımdır bir rüyanın içinde  silüetini arayan bir yüz gibi bir gölgeyle konuşuyorum günlerdir belki o, benden daha çok ben ona "ben miyim?" diye sordum sustu ama gözlerimin içinden baktı ve ben, o bakışta hiç var olmamış biri olarak kendimi gördüm şimdi her şey bir çatlaktan sızıyor gece, sabaha kavuşmadan ölüyor ben ise, bir gölgeyle konuşuyorum hâlâ kim sustu, kim konuştu bilmiyorum artık belki de her ses, suskunluktan doğuyordur ve...

📹 tavan arası gibi içim, unutulmuş eşyalara ait mahsunluğu ve sessizliği taşıyorum üzerimde kokusunu unuttuğum bir gül gibiyim bir duvarda asılı kalmış, sesi çoktan unutulmuş mısraları eksik bırakılmış bir şiir gibi gölgesi silinmiş anıların diplerinde soluyorum zamanı her nefes, biraz daha eksiltiyor beni bir hiçliğin eşiğinde savrulan yaprak gibi kendi boşluğuma çarpıp dağılıyorum Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler

📹 hiç konuşmadığım geceler var içimde dilimin ucuna kadar gelip geriye düşen susmalarla örülü kendime yetişmeye çalışırken kendimden uzaklaştığım geceler  ve sığındığım her gece  yeni bir eksiklikle  yüz üstü bıraktı beni Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler 

📹 büyümek, belki de kendi sesini tanıyamamakmış..  bir hayalin kenarında durup ona bile ait hissedememek..  büyümek,  belki de kendine veda etmeyi öğrenememekmiş..  ve hâlâ yürürken bir yerlere varıyormuş gibi yapmak..  Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler 

📹 Belki de yolculuk, bir varış noktası değil de kaybolmaya razı olmaktır, kendini unutup kendine uyanmaktır sessiz bir sabahın bağrında. Belki de yolculuk, gitmekle değil, artık tutunmamaktır geçmişin gölgelerine bir zamanlar olmak zorunda kaldığın kişiye merhametle elveda demektir. Belki de yolculuk, kalmakla ilgilidir; ama yanlış yerde değil, içinde devamlı yankılanan o sesin seni daima duyulabildiği bir yerde. Belki de yolculuk, her şeyden çok, bir şey olmamayı kabullenmektir adı konmamış olasılıkların içinde bir kimlik değil, bir varlık olmaktır. Belki de yolculuk, kendine giden en uzun yoldur; başkalarının isimleriyle çağrılmaktan vazgeçip kendi sessizliğinde ilk kez kendine gerçek bir ad bulmaktır. Belki de yolculuk, acıdan kaçmak değil, onu taşımanın yolunu bulmaktır kendi ağırlığınla barış yaparak yenilmeden eksilmektir. Belki de yolculuk, her şeyden vazgeçmek değil, sadece artık sen olmayanı geride bırakmaktır bir hatıradan özür diler gibi. Belki de yolculuk, anı ...

📹 Bazen bir şey oluyor.. adını koyamıyorsun. Ne bir olay, ne bir kelime. Ama içinden bir şey eksiliyor..  biri seni içeriden alıp götürüyor sanki. Geriye..  yalnızca bir sessizlik kalıyor; kimin konuştuğu belli olmayan, kimin sustuğu hiç anlaşılmayan büyük bir sessizlik.. İnsan bazen neye üzüldüğünü bile bilmiyor. Sadece bir boşluk var. Dokunulmamış, anlatılmamış, geçmemiş bir boşluk. Zamana tutun(a)mamış. İçinde bir yer var, hâlâ orada, ama sen orada değilsin artık. Bir şarkı çalıyor bir yerlerde. Sözlerini ezbere bilmiyorsun belki ama her notası sende bir şeyi kanatıyor. Tanıdık bir sızı. Hatırlanmamış bir anı gibi. Çünkü sen bir zamanlar “nefes” aldığın/olduğun yerden çok uzaktasın artık. O yer yıkıldı. Belki bir sesle. Belki kimsenin duymadığı bir suskunlukla. Şimdi o yerde harfler öksüz, kelimeler lal ve yetim. Cümleler üşüyor.. Ve sen, acı çekmiyorsun sadece  bir yerin yasını tutuyorsun. Kaybolmuş bir yerin. İçinde hâlâ süren bir zamanın. Her şey sürüyo...

📹 bir anın içinde sonsuzluğa saklanmak, bir bakışı hep taze tutmak, bir gülüşü hiç solmadan cebinde taşımak, bir muhabbetin deminde kaybolmak, bir sevgide kendini bulmak, bir acının tam ortasında kalakalmak,  bir suskunluğun kıyısında kelimeleri yitirmek, bir veda ihtimalinde ömrünü unutmak, bir hatıranın ağırlığında günleri aramak, bir yoklukta var olmaya çalışmak, bir kokunun izinde geçmişi solumak, bir yabancının sesinde tanıdık bir yüz aramak, bir göz kırpışta kaybolan bir ömrü özlemek, bir fotoğrafın köşesinde unutulmuş gibi hissetmek, bir ihtimalin eşiğinde, hep eksik kalmak, bir duanın yarısında sessizliğe gömülmek, bir şarkının en acı yerinde, kendine rastlamak, bir kelimenin kırığında bin suskunluk toplamak, bir aynada gitgide silinen yüzüne yabancılaşmak, bir geceyi, sabah olmadan yitirmek, bir rüyayı, uyanır uyanmaz unutmak, bir yoksunluğu adın gibi ezberlemek, bir sessizlikle ömrün tamamını konuşmak, bir şiirin son dizesinde zamanı durdurmak, bir hayatı, hi...