Lal Kelimeler

📹

Bazen bir şey oluyor..

adını koyamıyorsun.

Ne bir olay, ne bir kelime.

Ama içinden bir şey eksiliyor.. 

biri seni içeriden alıp götürüyor sanki.

Geriye.. 

yalnızca bir sessizlik kalıyor;

kimin konuştuğu belli olmayan,

kimin sustuğu hiç anlaşılmayan

büyük bir sessizlik..

İnsan bazen neye üzüldüğünü bile bilmiyor.

Sadece bir boşluk var.

Dokunulmamış,

anlatılmamış,

geçmemiş bir boşluk.

Zamana tutun(a)mamış.

İçinde bir yer var, hâlâ orada,

ama sen orada değilsin artık.

Bir şarkı çalıyor bir yerlerde.

Sözlerini ezbere bilmiyorsun belki

ama her notası sende bir şeyi kanatıyor.

Tanıdık bir sızı.

Hatırlanmamış bir anı gibi.

Çünkü sen

bir zamanlar “nefes” aldığın/olduğun yerden

çok uzaktasın artık.

O yer yıkıldı.

Belki bir sesle.

Belki kimsenin duymadığı bir suskunlukla.

Şimdi o yerde

harfler öksüz,

kelimeler lal ve yetim.

Cümleler üşüyor..

Ve sen,

acı çekmiyorsun sadece 

bir yerin yasını tutuyorsun.

Kaybolmuş bir yerin.

İçinde hâlâ süren bir zamanın.

Her şey sürüyor dışarıdan bakınca.

Saatler ilerliyor,

insanlar konuşuyor,

şehir akıyor.

Ama sen...

sen orada değilsin.

Bir şeyin içinden geçtiğin hâlde

hiçbir şeye değmiyorsun.

Ve içinde kanayan şey,

artık bir yara gibi değil.

Bir sessizlik gibi.

Kapanmayan bir sessizlik.

Ne unutturuyor kendini,

ne anlatılmayı bekliyor.

Sadece duruyor.

Seninle birlikte.

Sanki hep oradaymış gibi..

Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler