Lal Cümleler


'Eşya, kullanılan ve işe yarayan her şeydir.' Eşya, sadece fiziksel/maddesel nesneleri değil, yaşamı kuşatan her şeyi (zaman, mekân, doğa, anı, beden, sessizlik vb.) temsil eder.

Nezaket, insanın anlam yükleme biçimini, dikkatini, inceliğini, özenini, saygısını yani varlığa yönelik etik ve estetik duyarlılığını anlatır.

Estetik çoğu zaman yanlış anlaşılır. Sadece güzel olanla, düzenli olanla, beğeni uyandıranla sınırlıymış gibi.. Oysa 'estetik, insanın eşyaya gösterdiği nezakettir.' Bir anlam verme biçimi, bir bakıştaki yumuşaklıktır. Eşyalarla kurduğumuz ilişki, aslında varlıkla olan ilişkimizi de açığa çıkarır. Bir kitabı rafa yerleştirirken rastgele değil, düşünerek rafa koymak; bir vazonun tek başına değil, ışıkla nasıl buluştuğunu gözeterek masaya yerleştirmek; hatta bir kalemi yere düşürüp ardından özür diler gibi eğilip almak, bütün bunlar estetik farkındalığın sessiz göstergeleridir.

Estetik bir görme biçimidir ama yalnızca gözle değil, kalple de görmektir. Yani eşyaya bakarken ona karşı sorumlu olduğumuzu bilmek. Onu tüketilecek, aşınacak, eskidikçe atılacak bir şey değil, zamana tanıklık eden bir varlık olarak görmek. Estetik, işte bu tanıklığa saygı göstermek, ona nazikçe yaklaşmaktır.

Estetik, insanın eşyaya eğildiği o sessiz andır. Bir masanın kenarına dokunurken gösterilen özen, eski bir kitabı temizlerken içimizden geçen sessizliktir. Eşyayı sadece kullanmaz insan; ona bakar, ona bakarken kendine döner. Nezakettir bu.. Bir sandalye yalnızca oturmak için değildir, bazen hatıralar birikir bacaklarında. Perdeden süzülen ışık bile bir davettir bazen; dikkatle bakılmak ister. Estetik, gördüğümüzü değil, görmeyi seçtiğimiz şeyi yücelten bir nezakettir. 

Bu yüzden estetik sadece sanatın değil, yaşamanın da dilidir. Sadece tablolar, müzikler, heykeller değil; bir su birikintisi, bir tabak yemek, bir yastığın duruşu, bir kapının gıcırtısı bile bu nezaketin içinde şekillenebilir. Estetik, insanın eşya karşısında içini inceltmesidir. Belki de estetik, tam da budur: bir şeyin ne olduğunu değil, onunla nasıl ilişki kurduğumuzu hatırlamak..

Yılmaz Utuş/Lal Cümleler 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Lal Kelimeler

Resim
📹 Sesim tutuklandı bugün  İçime kaçmaya çalışırken  Suçüstü yapıldı Şahit de yazmadılar beni Söyle(ye)mediklerim için idam sehpası kuruldu Birer birer asıldı kelimelerim Sessiz kaldı aşk  Sessiz kaldı anlam Sessiz kaldı zaman  Sessiz kaldı ölüm.. Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler
Devamı

Lal Kelimeler

Resim
📹 tutunmaya çalıştığım ne varsa un ufak oluyor ellerimin arasında gerçeğin duvarına çarpıyor  hayata dair enstantaneler  gece boyunca bakışlarıma mazhar olan ve flört halinde olduğum tavandan ses çıkmıyor yenik düşüyor geceye anlamını yitiriyor kelimeler söz idamını istiyor can çekişiyor hatıralar isyan ediyor yüzümde emanet duran gülümseme  'zamanın ruhuna' teslim ediyorum  acziyete bulanmış gözyaşımı üzerime giyindiğim iyiyimler cama tutulan nefeste kalıyor yaşamdan bir türlü tahsil edemediğim heyecanım  son bir taş kağıt makas oynundaki şansın ellerinde.. Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler
Devamı

Lal Kelimeler

📹 sessiz bir mesafe de kelimelerim alabildiğine uzun kırgınlığım  bir adım ötede duruyor zaman dokunsam kaçar gibi,  dokunamıyorum.. bir duvar gibi örülmüş suskunluk ne sen geçebiliyorsun, ne ben yıkabiliyorum. sadece bekliyoruz, iki yabancı gibi, aynı geçmişin kıyısında.. gözlerimde asılı kalan cümleler birer birer düşüyor karanlığa, her biri eksik, her biri yarım, tıpkı biz gibi,  tamamlanamadan kalan.. ılık bir rüzgar esiyor içimde senin sesini hatırlatır gibi, ama yok.. yalnızca sessizliğin sesi, yalnızca boşluk.. zihnimden süzülen anılar  solgun bir fotoğraf gibi renksiz, dokunulmaz, uzak.. ve biz, o fotoğrafa bakarken bile göz göze gelemeyen iki siluetiz şimdi. belki de aşk, en çok da sustuğunda yorar insanı.. ve biz sustuk, çok uzun bir vedanın kıyısında..  Yılmaz Utuş/Lal Kelimeler 
Devamı